dalda
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dal-da
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Ruhni koʻtaruvchi, kuch-gʻayrat, mardlik, dadillik baxsh etuvchi maʼnaviy yordam, himoya, iliq soʻz va sh. k. ◆ Dalda boʻlmoq. ◆ Atrofdagi odamlarning daldasi umidning soʻnggi uchqunini soʻndirmaslikka yordam beradi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
- Dalda bermoq; Ruhni koʻtaruvchi, kuch-gʻayrat, sabr-matonat, dadillik baxsh etuvchi ish, harakat qilmoq, iliq soʻz aytmoq. ◆ Chaqqon aka dovdirab qolgan qiziga dalda berdi. Gazetadan, „Yomon niyat qilmang.“ ◆ Mansur akalarcha mehribonlik bilan Gavharning yelkasidan tutib, dalda berdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol.“ ◆ Pochchayev majlisni boshqarolmay, ishni buzib qoʻyganiga amin edi. Lekin Baratova koʻz qarashi bilan unga dalda berdi. A. Muxtor, „Tugʻilish.“
- Oʻziga-oʻzi dalda bermoq; ◆ Oʻzini oʻzi yupatmoq, oʻz-oʻziga tasalli bermoq; oʻzini tutib olmoq. ◆ Hiqillashni bas qil, deya oʻzimga dalda bera boshladim. X. Toʻxtaboyev, „Shirin qovunlar mamlakati.“ ◆ Kishi ham oʻz soʻzidan qaytadimi, deb oʻzimga-oʻzim dalda berdim. Gazetadan. ◆ Goho oʻzimga-oʻzim dalda beraman. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДАЛДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.