damduz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dam-duz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — nafasi, ogʻzi bog-
lik] Koʻnglidagini birovga aytmaydigan, kimsaga sir bermaydigan; kamgap. ◆ Damduz odam, n ◆ Qodir devkor esa qilt etmaydi. Gapirmaydiyam. Damduz boʻlib olgan. "Yoshlik" . ◆ Zarofat bunday ishlarga chapdastlikka chap-dastu caii odamovi, damduzroq. "Yoshlik" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАМДУЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
damduz
книжн. молчаливый, скрытный.