dang
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dang
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- dang qotmoq ayn. dong (qotib) qolmoq q. dong II. ◆ Arslon javob topolmai, dang qotib qoldi. Mirmuhsin, „Hikoya va qissalar“ . ◆ Ashur Mirzo kitobni ochdi-yu, dang qotib qoldi, koʻzlari chanogʻidan chiqib ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. Dang qotib uxlamoq (yoki yotmoq) ayn. dong qotib uxlamoq q. dong II. ◆ Xudoyqul bostirma tagida toʻqimni yostiq, sholchani koʻrpa qilib, dang qotib yotar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Qandiboy ogʻaning kigiz hidi anqib turgan oʻtovida kun yoyilib ketguncha dang qotib uxlabmiz. Oʻ. Usmonov, „Sirli sohil“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.