dangal

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dan-gal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Raʼy-andisha, yuz-xotir qil-masdan, roʻyirost, ochiq. ◆ Dangal gap. Dangal aytmoq. yat Zumrad paytdan foydalanib, dangal gap boshladi. S. Siyoyev, „Otliqayol“ . ◆ Nuq-sonlarini dangal ayt, xatolarini yuziga sol, koʻzi ochilsin. Uygʻun, „Navbahor“ . Ota vaziyat-dan chiqishning yoʻlini qidira-qidira, danga-liga koʻchib qoʻya qoldi. E. Aʼzamov, Javob.

2 Tortinmasdan, bemalol; qoʻrqmasdan, shiddat bilan. ◆ Ahmad xona eshigini taqi/i-latdi-da, dangal ichkariga kirdi. F. Musajonov, „Ximmat“ . ◆ Bu deyman, yoʻli shunaqamas-ku, xoʻjayin, dangal kirib kelavermaysizmi ? A. Muhiddin, „Nuqsonboy“ . ◆ Shayx Nazarboy naqibga oʻqrayib qarab qoʻydi-yu, dangal choʻk-kaladi. S. Siyoyev, „Avaz“ .

3 Rostmana, chin koʻngildan; samimiy. ◆ Xalil aka askiyachilarga oʻxshab ochiq va dangal kulardi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Buhazildan faqat Risolat kuldi. Dangal va chiroyli kular edi. F. Musajonov, „Himmat“ .

Antonimlari

ДАНГАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dangal
открыто, откровенно, без обиняков; ◆ ~ aytmoq сказать открыто, прямо, без обиняков.