daqyonus
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
daq-yo-nus
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
, daqqiyunus a. ^< lot. qadimgi Rim imperatori Diokletian (Di-ocletianus, milodiy 284-305)ning Sharq xalkdari orasidagi nomi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- daqyonusdan qol-gan 1) qadimdan, almisoqdan qolgan, juda eski, qadimiy. ◆ Men bolalarni Qudratilla qori singari yangi usulda oʻqitishni bil-maganim uchun daqyonusdan qolgan usul bilan oʻqitar edim. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari; 2) juda ham eskirib ketgan“ . ◆ Gulnor daqyonusdan qolgan kafshini kiyib, chirik paranjiga oʻralib, Yoʻlchi bilan joʻ-nadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАҚЁНУС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
daqyonus
ист. Деций, Диоклетиан; ◆ ~dan qolgan допотопный, устаревший, древний; оставшийся со времён царя Гороха; ◆ ~ni koʻrgan древний, очень старый, долго просуществовавший.