diksiya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dik-si-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
|lot. dictio — talaffuz qi-lish
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Nutq, qoʻshiq va deklamatsiyada soʻz, boʻgʻin va tovushlarni talaffuz etishning aniqlik darajasi. ◆ Uning diksiyasi yaxshi. n ◆ Yumoristik obraz yaratishda ijrochilar mimika, diayug, diksiya, grim, kostyum, butaforiya kabi teatr elementlaridan ustalik bilan foydalanadilar. M. Qodirov, „Xalq raqslari haqida“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИКЦИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.