dilozor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

di-lo-zor

Etimologiyasi

DILOZOR Bu sifat dil otiga (q.) 'koʻngilni Ofit-' maʼnosini anglatadigan ozurdan feʼlining ozor hozirgi zamon asosini (ТжРС,284) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'koʻngilga ozor beradigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 225). Bu sifatdan oʻzbek tilida dshozormik oti hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

fors. – dilga ozor, ranj yetkazuvchi, dilni yaralovchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Kishining diliga ozor beruvchi, kishini ranjituvchi, muomalasi sovuq, sitamgar. ◆ Dilozor odam. Dilozordan xudo bezor. Maqol. ◆ Kimki boʻlsa dilozor, Undan elu yurt bezor. Maqol. ◆ Rais aka, unaqa dilozor boʻlmang, S. Ahmad, „Qadrdon dalalar.“

2. Yurakni ezuvchi, ogʻir, mashaqqatli. ◆ Ularni nochor, dilozor qora kunlari majbur qilardi! M. Ismoiliy, „Fargʻona t.o.“

Antonimlari

ДИЛОЗОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dilozor
обижающий; наносящий обиды, оскорбления; // обидчик; ◆ ~ odam обидчик; ◆ ~dan xudo bezor посл. обидчик и богу не угоден.