dimogʻdor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

di-mogʻ-dor

Etimologiyasi

DIMOGʻDOR Bu sifat 'kibr-havo' maʼnosini anglatadigan dimog otiga (q.) 'ega boʻl-' maʼnosini anglatadigan doshtan feʼlining dor hozirgi zamon asosini (ТжРСDZb) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kibr-xavoli', 'oʻzini oʻzgadardan katta tutadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 227).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\a.+ f. jl.ix.Laj — dimogʻli, kibrli

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Boshqalardan oʻzini baland tutib, kibr bilan yuradigan, kekkaygan, kibrli, mutakabbir. ◆ Dimogʻdorga bir gap oz, ikki gap koʻp. Maqol . n ◆ Kamol yoshligida dimogʻdor Beyusoʻja bilan hech qachon yaqin doʻst tutin-magan edi. "Yoshlik" . ◆ Men baʼzi kishilarga ajablanaman. Sal ish qildimi, darrov dimogʻdor boʻlib ketadi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

2 Balandparvoz, katta. ◆ Har gal uchra-shuvlarda Xoldor navbatdagi sinovdan qoʻli baland oʻtganligi haqida dimogʻdor gaplar qilardi. I. Rahim, „Zangori kema kapitani“ .

Antonimlari

ДИМОҒДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dimogʻdor
горделивый, высокомерный, надменный; зазнавшийся; ◆ u juda ~ он крайне высокомёрен; ◆ ~ boʻlib ketmoq зазнаться, задрать нос.