dindor
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
din-dor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DINDOR Bu sifat 'ilohiy kuchga eʼtiqod' maʼnosini anglatadigan arabcha din otiga (ARS,271) 'ega boʻl-' maʼnosini anglatadigan doshtan feʼlining dor hozirgi zamon asosini (ТжРС, 136) qoʻshyb hosil qilingan boʻlib, 'Ollohga ishonadigan, diniy aqidadarga amal qiladigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 227).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. + f. — dinga eʼtiqod
qiluvchi, xudojoʻy] Dinga amal qiluvchi, xudoga, dinga ishonuvchi; xudojoʻy. Mulla
- Obid har qancha dindor boʻlsa ham, Xatib doshaning gʻarazsiz bir kishi ekanligiga uncha ishonmaydi. A. Qodiriy, Obid ketmon. ◆ Sulton Ali Mirzo Xoʻja Yahyoga qarshi keskin chora koʻrolmaydi, chunki butun dindorlar Xoʻjaning tomonida. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИНДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.