dissonans

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dis-so-nans

Etimologiyasi

fr. dissonanse <lot. dis-sonare — har xil ohang chiqarmoq; so^lan-maganlik, uygʻun emaslik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

mus. 1 Tovushlar uygʻunsizligi; hamohanglikning yoʻqligi yoki buzilishi; zid. konsonans. ◆ Forobiy bilan Ibn Sino ikkovi konsonanslar va dissonanslar toʻgʻrisidagi taʼlimotini qayta koʻrib chiqishgan. "Fan va turmush" . ◆ Dissonans — ikki yoki undan ortiq tovush baravar chalinganda chiqqan tovushning quloqqa keskin va notinch eshitilishi. I. Akbarov, „Muzika savodi“ .

2 Yoqimsiz oqang, tovush.

Antonimlari

ДИССОНАНС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.