diyonatli
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]di-yo-nat-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Vijdonli,insofli;diyo-nati bor. ◆ Poshshaxonning ikkinchi eri soʻqqa-bosh, zavod ishchisi, topgani bir oilani teb-ratishga yetadigan diyonatli erkak edi. D. Nurov, „Osmon ustuni“ . ◆ Yaxshiyamki, xonning yonida diyonatli bir odam bor ekan, shu kishi jonimga ora kirdi. S. Siyoyev, „Avaz“ .
2 Din qonun-qoidalariga rioya qila-digan, taqvodor. ◆ Har qanday xotin bilan ham inoq boʻlavermaganining oʻzi oʻta diyonatli, pokdomon ekanining nishonasidir. A. Qahhor, „Asarlar“ . Yoʻq, qaysi musulmon, qaysi diyo-nagtsh ota oʻz farzandini, yana begunoh, qoʻy ogʻzidan choʻp olmaydigan oʻgʻlini “oq " qilib, dargohidan haydar ekan?! K. Yashin, Hamza.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДИЁНАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
diyonatli
1 честный, добросовестный;
2 религиозный, набожный; благочестивый.