diyonatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
di-yo-nat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Vijdonli,insofli;diyo-nati bor. ◆ Poshshaxonning ikkinchi eri soʻqqa-bosh, zavod ishchisi, topgani bir oilani teb-ratishga yetadigan diyonatli erkak edi. D. Nurov, „Osmon ustuni“ . ◆ Yaxshiyamki, xonning yonida diyonatli bir odam bor ekan, shu kishi jonimga ora kirdi. S. Siyoyev, „Avaz“ .
2 Din qonun-qoidalariga rioya qila-digan, taqvodor. ◆ Har qanday xotin bilan ham inoq boʻlavermaganining oʻzi oʻta diyonatli, pokdomon ekanining nishonasidir. A. Qahhor, „Asarlar“ . Yoʻq, qaysi musulmon, qaysi diyo-nagtsh ota oʻz farzandini, yana begunoh, qoʻy ogʻzidan choʻp olmaydigan oʻgʻlini “oq " qilib, dargohidan haydar ekan?! K. Yashin, Hamza.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИЁНАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
diyonatli
1 честный, добросовестный;
2 религиозный, набожный; благочестивый.