diyonatsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
di-yo-nat-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Insofi yoʻq, vij-donsiz, shafqatsiz. ◆ Yonimga kelma, insofsiz, diyonatsiz. Hamza, „Boy ila xizmatchi“ .
2 Din qonun-qoidalariga rioya qil-maydigan; betavfiq. ◆ Diyonatsiz odam, n ◆ Shoshmay tur, sesharga bir jazo berayki, boshqa senga oʻxshagan diyonatsizlarga ham ibrat boʻlsin. Hamza, „Maysaraning ishi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИЁНАТСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
diyonatsiz
1 нечестный, недобросовестный;
2 нечестивый; // нечестивец.