doʻkon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

doʻ-kon

Etimologiyasi

I a. jlij — magazincha; chodir, ustaxona

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror narsa sotish uchun maxsus jihozlangan savdo-sotiq xonasi, korxo-nasi; magazincha. ◆ Baqqol doʻkoni. Kitob doʻkoni. Doʻkon mudiri. Yomon choʻpon tikonga berar, Yaxshi choʻpon — ◆ doʻkonga. Maqol . n ◆ Amakingizning doʻkoniga yaxshi shohilar, bax-mallar kelibdi, olmaysizmi? Oydin, „Oʻzi-dan koʻrsin“ . ◆ Toʻgʻri gazeta-jurnal doʻkoniga yoʻl oldi. "Sharq yulduzi" .

2 Hunarmandlarning ishxonasi. ◆ Temir-chi doʻkoni. Boʻyoqchi doʻkoni. Sartaroshlik doʻkoni. vsh[Mulla Obid] Tinchimaydi: guzar-da yamoqchshshk doʻkoni ochib, ham oʻzining, ham qishloqning ehtiyojini oʻtab turadi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

3 Hunarmandlar foydalanadigan dast-goh; stanok. ◆ Toʻquv doʻkoni. Doʻkon toʻqisang — boʻz boʻlar, Charx yigirsang — toʻn boʻlar. Maqol . m ◆ Uylarida doʻkoni ham bor: alacha.. janda toʻqiydi. Sh. Xolmirzayev, „Qahra-monning soʻnggi kunlari“ .

Antonimlari

ДЎКОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

doʻkon
1 лавка, магазин; ларёк; ◆ non ~i хлебная лавка, булочная;
2 мастерская (ремесленника); ◆ shoyi ~i шёлкоткацкая мастерская; ◆ etikdoʻzlik ~i сапожная мастерская.