doʻkonchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻ-kon-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. doʻkondor. Toʻychi doʻkon-chining ham yegan-ichgani burnidan bulok, boʻ-lib chiqadi. A. Koʻchimov, Halqa. ◆ Ot-arava, mashina shibbshyub yuborgan tekis yoʻldan sal yurganimizdan keyin, orqamizdan doʻkonchi yigit halloslab yetib keldi. S. Ahmad, „Choʻl burguti“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎКОНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.