doʻkonchi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]doʻ-kon-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]ayn. doʻkondor. Toʻychi doʻkon-chining ham yegan-ichgani burnidan bulok, boʻ-lib chiqadi. A. Koʻchimov, Halqa. ◆ Ot-arava, mashina shibbshyub yuborgan tekis yoʻldan sal yurganimizdan keyin, orqamizdan doʻkonchi yigit halloslab yetib keldi. S. Ahmad, „Choʻl burguti“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДЎКОНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.