doʻngʻillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻn-gʻil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 “Doʻngʻ” etgan ovoz chiqarmoq.
2 Noaniqyoki qoʻpol ran qilmoq; toʻngʻil-lamoq. ◆ Deraza tagida qovoq-tumshugʻini osiltirib oʻtirgan Musa koʻsa doʻngʻilladi. S. Ahmad . Hukm. ◆ Kampir yana doʻngʻilladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎНҒИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
doʻngʻillamoq
ворчать, бурчать, бормотать; u doʻngʻillab allanimalar dedi он что-то невнятно пробормотал.