doʻrillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻ-ril-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yugʻon, titroq, bir oz boʻgʻiq ovoz chiqarmoq, doʻrildoq ovoz bilan gapirmoq. ◆ Qodirjonning ovozi doʻrillab qoldi. S. Zunnunova, „Goʻdak qidi“ . ◆ Ovozing doʻrillar, demak, bu uyda Ikkita erkakning sharpasi hokim. Gʻ. Gʻulom, „Sheʼrlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎРИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
doʻrillamoq
становиться грубым, ломаться (о голосе); uning ovozi doʻrillab qolibdi он стал басить; голос у него стал более грубым; у него ломается голос.