doʻrillamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]doʻ-ril-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Yugʻon, titroq, bir oz boʻgʻiq ovoz chiqarmoq, doʻrildoq ovoz bilan gapirmoq. ◆ Qodirjonning ovozi doʻrillab qoldi. S. Zunnunova, „Goʻdak qidi“ . ◆ Ovozing doʻrillar, demak, bu uyda Ikkita erkakning sharpasi hokim. Gʻ. Gʻulom, „Sheʼrlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДЎРИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
doʻrillamoq
становиться грубым, ломаться (о голосе); uning ovozi doʻrillab qolibdi он стал басить; голос у него стал более грубым; у него ломается голос.