dodlamoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dod-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Talaffuzi[tahrirlash]
| ovoz (Oʻzbekcha) | (fayl) |
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Ruhiy yoki jismoniy azobga chiday olmay, qattiqovoz chiqarmoq, baqir-moq. ◆ Xotin kishining dodlagani, erkak kishining soʻkingani eshitildi. U. Usmonov, „Sirli sohil“ . ◆ Mening biqinimda oskolka borligini bilardi, dodlab yuboradi, deb oʻyladi shekilli. A. Muxtor, „Asarlar“ .
2 Qattiq ovoz chiqarib yigʻlamoq, faryod, nola qilmoq. ◆ Kampir dodlaganicha borib, oʻgʻlining oʻligi ustiga oʻzini tashladi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Sanobar xola soch yulib dodladi, yigʻladi, siqtadi. S. Zunnu-nova, „Olov“ .
3 Yordamga chaqirib dod solmoq. ◆ Dodlab kochar ekan, yikildi. "Yoshlik" . ◆ Dodlab, yordamga chaqirishga shahzodaning izzat nafsi yoʻl koʻymasdi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОДЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.