dogʻli
Qiyofa
dogʻli I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dogʻ-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Yuragida dogʻi, alami, yarasi boʻlgan, alam chekkan, kuygan. ◆ Tokaylar biz yuramiz Qoʻlu oyoq bogʻli?! Bir parcha qotgan nonga Yurak-bagʻir dogʻli!\shza. Majnunuchun dogʻli siynam, Endi vayron kulbaxonam. "Bahrom va Gulandom" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]dogʻli II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dogʻ-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Dogʻi bor, dogʻ tekkan; dogʻdor. ◆ Dogʻli yuz. n ◆ Deraza tagida oʻtirgan ayol qoʻlidagi siyoh dogʻli jazval bilan tiziga urib, ora-sira har toʻgʻrida gapirib qoʻyadi. M. Fayziy, „Uch qiz“ . ◆ Qoʻngʻizcha xol-xol qora dogʻli qizgʻish qanopshrini tovlantirgancha birpas jim turdi-da, keyin uchib ketdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДОҒЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
dogʻli
1 с пятном, в пятнах; перепачканный;
2 перен. запятнанный.