dogʻli
[tahrirlash]
dogʻli I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dogʻ-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yuragida dogʻi, alami, yarasi boʻlgan, alam chekkan, kuygan. ◆ Tokaylar biz yuramiz Qoʻlu oyoq bogʻli?! Bir parcha qotgan nonga Yurak-bagʻir dogʻli!\shza. Majnunuchun dogʻli siynam, Endi vayron kulbaxonam. "Bahrom va Gulandom" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
dogʻli II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dogʻ-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Dogʻi bor, dogʻ tekkan; dogʻdor. ◆ Dogʻli yuz. n ◆ Deraza tagida oʻtirgan ayol qoʻlidagi siyoh dogʻli jazval bilan tiziga urib, ora-sira har toʻgʻrida gapirib qoʻyadi. M. Fayziy, „Uch qiz“ . ◆ Qoʻngʻizcha xol-xol qora dogʻli qizgʻish qanopshrini tovlantirgancha birpas jim turdi-da, keyin uchib ketdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОҒЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
dogʻli
1 с пятном, в пятнах; перепачканный;
2 перен. запятнанный.