dogʻuli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-gʻu-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oʻta ayyor, makkor, mugʻombir, aldoqchi. ◆ Dogʻuli odam, m ◆ Toʻporiligi yolgʻon buning, gap poylashidan bilavering, dogʻuli bu.. M.M .Doʻst, Lolazor. ◆ Tinch turarmi bu keksa olam, Tinch turarmi dogʻuli zamon. A. Oripov, „Ruhim“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОҒУЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.