dolchin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dol-chin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DOLCHIN Bu ot asli dorchin shakliga ega boʻlib (ТжРС, 136), soʻzlashuv tilida r tovushi l tovushiga admashtirilgan: dolchin (ТжРС, 134); oʻzbek tiliga shunday tadaffuz shaklida olingan; 'tropik oʻsimlikning dorivor sifatida ishlatiluvchi quritilgan poʻstlogʻi' maʼnosini anglatadigan bu ot (OʻTIL, I, 232) asli 'kasallikni davolashda ishlatiladigan modda' maʼnosini ashlatadigan tojikcha doru otiga (ТжРСDZb) 'ol-', 'yigʻ-' maʼnosini anglatadigan chidan feʼlining chin hozirgi zamon asosini (ТжРС, 136, 137) qoʻshib hosil qilingan, ikkinchi boʻgʻindagi u tovushi aytilmagani oqibatida dorchin shakli va undan dolchin shakli yuzaga kelgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. — dolchin, koritsa
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Lavrdoshlar oilasiga mansub, bargi kalin, doim yashil tropik daraxt.
2 Shu daraxtning quritilgan va ziravor hamda dorivor sifatida ishlatiladigan poʻstlogʻi. ◆ Qanisan, bolam? Manavi choyni ich. Dolchin solib dam,gaganman. S. Ahmad, „Jim-jitlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОЛЧИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.