duk-duk
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
duk--duk
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Duk II s. takr. ◆ Eshikni duk-duk qoqmoq. shsh Hasan soʻfi toshga qulogʻini bosib tingladi. Ancha tinglab yotdi: Duk-duk boru.. juda olis. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. Avvaliga u [soqchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ asta-sekin yurib bordi, keyin Nasriddin afandining qulogʻiga duk-duk qilgan ovoz eshitildi. "Mushtum" .
- Yuragi duk-duk urmoq Yuragi oʻynamoq, yuragi qattiq urmoq. ◆ Eshik ochshtshi bilanoq Hasanning yuragi duk-duk urib, rangi oqarib ketdi. Iboxon, „Ulugʻ kun“ . ◆ Umidning yuragi duk-duk urib, beixtiyor unga yaqinlashdi. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУК-ДУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.