duoxon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
du-o-xon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ia. + f. jl — yaxshi tilak
tilovchi] ayn. duogoʻy 4. ◆ Bolani koʻrsatmagan.. duoxon, azayimxon, qasidaxon.. qolmadi. "Oltin olma" . ◆ Koʻhna arkning ichkari, tash-qarisi duoxonlar, koʻchiriqchilar, romchilar, azayimxonlar, qalandaru munajjimlar bilan toʻla. S. Siyoyev, „Avaz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУОХОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
duoxon
заклинатель, чтец молитв (над больными); знахарь, лечивший чтением заклинаний, молитв.