eʼtimod
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]eʼ-ti-mod
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash][ arab. - tayanch, suyanish; ishonish, ishonch ]
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Samimiy, toʻgʻri, odil deb hisoblab, qattiq ishonish, shunga asoslangan ishonch. ◆ Agar haqiqatni aytilsa, xon oʻzidan boshqa hech kimga eʼtimod qilmaydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“
2 Koʻz tutilgan, ishonilgan kimsadan kutilgan, unga bogʻlangan umid, ishonch. ◆ Biz kelajakka ishongan ulugʻ xalqmiz. Shuning uchun ham yoishrga eʼtimodimiz katta. yat Endilikda chol-kampir topgan-tutganini Topilga atagan, butun eʼtimodini shu kenja oʻgʻilga qoʻygan. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЭЪТИМОД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.