eʼtimod

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

eʼ-ti-mod

Etimologiyasi

[ arab. - tayanch, suyanish; ishonish, ishonch ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Samimiy, toʻgʻri, odil deb hisoblab, qattiq ishonish, shunga asoslangan ishonch. ◆ Agar haqiqatni aytilsa, xon oʻzidan boshqa hech kimga eʼtimod qilmaydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“

2 Koʻz tutilgan, ishonilgan kimsadan kutilgan, unga bogʻlangan umid, ishonch. ◆ Biz kelajakka ishongan ulugʻ xalqmiz. Shuning uchun ham yoishrga eʼtimodimiz katta. yat Endilikda chol-kampir topgan-tutganini Topilga atagan, butun eʼtimodini shu kenja oʻgʻilga qoʻygan. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda.“

Antonimlari

ЭЪТИМОД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

eʼtimod
уст. книжн.
1 вера; доверие;
2 упование.