egizak
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
e-gi-zak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
EGIZAK q. egiz
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Birga tugʻilgan ikki yoki undan ortiq bola. ◆ Egizak tugʻilgan bolalar. v ◆ Zuhraxon Lolaxon bilan bir onaning qornidan talashib tushgan egizaklarday yaqin boʻlib qolishdi. H. Gʻulom, „Zamin yul-duzlari“ .
2 ayn. egiz. ◆ Sadoqat —asl vijdon! Burchga egizak! U yurakka qadrdon, Hayotga bezak. Yo. Mirzo . ◆ Kuyosh va paxta! Bular mening diyo-rimda egizak tugʻilganlar. Shukrullo, „Javo-hirlar sandigʻi“ . ◆ Shodlik bilan qaygʻu ayni bir vaqtda egizak boʻladigan shunday payt-larham boʻladi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭГИЗАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
egizak (koʻplik egizaklar)
OʻTIL