emaklamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

e-mak-la-moq

Etimologiyasi

EMAKLA- ’kaft va tizza bilan harakatlan-’. Jangchi olga emaklaigda davom etdi. Qadimgi turkiy tildagi ’harakat’ maʼnosini anglatgan en oti — ning em shaklidan -ä qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga —k qoʻshimchasini qoʻshib ot yasalgan (ЭСТЯ, I, 276), soʻngra bu otga -lä qoʻshimchasini qoʻshib feʼl yasalgan (ЭСТЯ, I, 276): [(eŋ > em + ä = emä-) + k = emäk] + lä = emäklä-. Bu feʼl dastlab goʻdakning yurish uchun qilgan ilk ha — rakatlarini bildirgan, keyinchalik umuman shu tur ha — rakatlanishni anglata boshlagan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ikki qoʻl kafti va ik-ki tizza bilan yurmoq; oʻrmalamoq. ◆ Bola emaklab yuribdi. Soldapiar emaklab borib, istehkomga yaqinlashishdi. m ◆ Baland tom ustida emaklab yurib, tunukachilar tunuka qoqardilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ЭМАКЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

emaklamoq
ползать, ползти; ходить на четвереньках.