erkalamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]er-ka-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Mehr bilan silab-siypamoq, suymoq. -Uxla, uxla, aylanay pol-von boladan! — ◆ erkalab bolaning boshini siladi Yoʻlchi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Uni yolgʻiz dadasigina emas, butun qishloq erka-lar, hech kishi unga qattiq gapirmas edi. S. Ahmad, Ufq. ◆ [Otabek) Uxlab ketar ekan, oʻzini goh qonga belanib yotgan holda, goh Kumushni erkalab turgan holda koʻrar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Koʻngliga qarab, erka qilib oʻstirmoq; erka, tantiq qilib yubormoq.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЭРКАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.