ertangi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

er-tan-gi

Etimologiyasi

ERTANGI 'kelgusi kun boʻladigan’. E r t a n g i ishning rejasini bugun tuzish lozim. Bu sifat eski oʻzbek tilida ertä soʻziga -ŋ qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan otdan -gi qoʻshimchasi bilan yasalgan (КРС, 963); keyinchalik ŋ undoshi n undoshige elmeshgen. (ertä + ŋ — ertäŋ) + gi = ertäŋgi > ertängi.    ^
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ertaga boʻladigan, ertasi kuni amalga oshiriladigan, roʻy beradigan. ◆ Ertangi kun. Ertangi majlis. Ertangi ishga bugun reja tuz. Maqol . v ◆ Bu kungi foy-da goʻsht boʻlsa, ertangisi nuqul moy boʻlishi aniq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Ertalabki, ertalab boʻladigan. ◆ Das-turxon yozilib, ertangi nonushta uchun dam-lab qoʻyilgan choy olib kelindi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ -Qani, marhamat, ertangi nasiba, — dedi notanish kishi bizni anjirga taklif qshshb. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

3 Kelasi, boʻlgʻusi. ◆ U [onang] ham doim ruhimni koʻtarib, ertangi yaxshi kun bilan ovutardi. Yo. Xaimov, „M“ . Rahmon, Hayot-mamot. ◆ Ertangi rais ham, bogʻbonu paxtakor ham oʻquvchilar! "Oʻzbekiston qoʻriqlari" .

4 q. ertagi 2. ◆ Maida egatlarda suv yalti-rab oqar, roʻmol tangʻigan xotinlar, chamasi, ertangi karam ekishardi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

Antonimlari

ЭРТАНГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ertangi
1 завтрашний;
2 утренний; ◆ ~ payt утренняя пора;
3 ранний, скороспелый.