eshelon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
e-she-lon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\fr. echelon < echelle — zina, zinapoya; shkala
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 harb. Maxsus yuk, texnika, artilleriya, tank va qoʻshinlar ortilgan poyezd yoki avtokolonna. ◆ Harbiy eshelon, v ◆ Bizlar bir eshelon soldat, bepoyon dashtga tushib, sayozgina daryo boʻyida chodir tikib yotardik. O. Yoqubov, „Izlayman“ .
2 harb. Ketma-ket saf tortgan, birin-ketin jangga solinadigan qoʻshinlarning navbatdagi guruhi. ◆ Birinchi eshelon, v ◆ Avia-razvedkaning maiumotiga qaraganda, dushman biz tarafga ikkinchi eshelonini burgan. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
3 Bir xil yuk ortilgan, bir maqsad bilan joʻnatilgan poyezd yoki avtomobillar qatori. Paxta ortgan eshelotgar ketma-ket oʻtmoqda. v ◆ Stansiyadan telefon qilishdi. Eshelon kelibdi. Yuklarni ertadan qoldir-may tashib olmasak, shtrafga kirar emish. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭШЕЛОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.