eshitish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
e-shi-tish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Eshitmoqfl. har. n. ◆ Hikoya-ni eshitish asnosi imomda bir gʻijinish vaziyati bor edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2 Odam va hayvonlarning eshituv aʼzo-si va eshituv analizatori orqali tovush toʻlqinlarini qabul qilish xususiyati.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭШИТИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.