etika
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
e-ti-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[lot. ethica < yun. ethos - urf-odat, xulq-atvor| 1 Axloq va uning shaxs hamda jamiyat hayotidagi oʻrnini, axloqning shakllanish shart-sharoitlarini va shakl-larini oʻrganuvchi falsafiy taʼlimot.
2 Biror sinf, ijtimoiy guruh yoki biror kasb egalariga xos odob-axloq, uning meʼyorlari va qoidalari majmui. ◆ Tasavvuf etikasi. Kasb etikasi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭТИКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.