ezgu

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ez-gu

Etimologiyasi

EZGU ’yaxshi, oliyjanob’. Navoiy oʻz umrini e z -g u ishlarga bagishladi. Bu sifat qadimgi turkiy tildagi ’yaroqli boʻl-’, ’munosib boʻl-’ maʼnosini ang-latgan eż- feʼlidan -gü qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 247; Devon, I, 149; DS, 164); keyinchalik ż un — doshi z undoshiga almashgan, ü unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: eż- + gü = eżgü > ezgü > ezgu.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yaxshilik baxsh etuvchi; egilik kel-tiruvchi; xayrli. ◆ Ezgu niyat. Ezgu ish. sht Ozodlik haykali qoshiga bu on Ezgu oʻylarim-ni olib keldim men. X. Davron . ◆ Navroʻz shamoli xayolni shunday olib qochadi, ezgu yoʻllarga chorlaydi. Gazetadan .

Antonimlari

ЭЗГУ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

ezgu (koʻplik ezgular)

• Ozarbayjoncha: xeyirli
• Ruscha: хорошо (khorosho)
• Turkcha: hayırlı

Ruscha _ru

ezgu
книжн. благой; добрый; ◆ ~ ish святое дело, доброе дело, благодеяние; ◆ ~ tilaklar добрые пожелания.