fahsh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fahsh

Etimologiyasi

arabcha. — beadablik, axloqsizlik, buzuqlik, zino;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Zino ishlariga haddan tashqari berilish; buzuqlik, axloqsizlik. ◆ Fahsh ishlar, fahsh soʻzlar islomda yoʻq narsadir. "Fan va turmush" . ◆ Tangri fahsh ishlarni qiluvchi va behayo' soʻzlarni gapiruvchi kishilarni yomon koʻradi. "Fan va turmush", „Fahsh xaromdir“ .

2. Zinoga olib boruvchi yaramas va jirkanch (fikr, gap-so'z, beadablik va sh.k. qabih) xatti-harakatlar. ◆ Fahsh ishning kattasi bu zinodir. X.Qodirov

Antonimlari

ФАҲШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

fahsh (koʻplik fahshlar)

• Turkcha: ahlak bozukluğu, ahlak

Ruscha _ru

fahsh
разврат; // развратный; порочный.