fano

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fa-no

Etimologiyasi

a. _CLJ — oʻlim, oʻlish; yoʻq boʻ-lish, halokat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. 1 Yoʻq boʻlib ketish, oʻlish. Garchi fano har kimsaga Azaliy bir qismatdir. A. Oripov, Onajon.

Fano boʻlmoq (yoki topmoq) Oʻlmoq, va-fot qilmoq; yoʻq boʻlmoq. Yurt egasi endi fano boʻlibdi, Ul sababdan senday jallod kelibdi. "Shirin bilan Shakar". Vaqt, zamon oliy hakam, Bu kun fano topgay gʻazal. Gar gʻazal uzra quyoshdek Sochmasa yogʻdu zamon. E. Vohidov, Muhabbatnoma.

2 Oʻzidan va butun borliqdan kechib, ilohiyotga sigʻinish. -Umrimni faqru fano yoʻliga bagʻishlamoq niyatidamen, — koʻzla-ridagi hasratni uchqunlantirib gapirdi Xaydar. Oybek, Navoiy. Dunyoning hoy-huyidan "etak siltab", faqr va fano yoʻlini tut-sinmi? Oybek, Navoiy.

Antonimlari

ФАНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

fano
уст. книжн.
1 тленность, бренность, небытие; ◆ olami ~ земной мир;
2 уничтожение, исчезновение; ◆ olamdan ~ boʻlmoq перестать существовать; кануть в вечность; кончить свою жизнь, умереть.