farah
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fa-rah
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arabcha £jJ — shodlik, xursandlik; shodiyona, quvnoqlik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Shodlik, xursandchilik tuygʻulari; vaqtichogʻlik, sevinch. ◆ Doʻstlik bu — muhabbat yangligʻ farahkim, Bilgay u na hadni va na dovonni. A. Oripov, „Yillar armoni“ . ◆ Shu Vatanga farzandman, ona! Qalbim cheksiz farahga toʻlur Muhammad Ali, „Boqiy dunyo“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФАРАҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.