gʻadir-budur
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻa-dir--bu-dur
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Sirti silliq emas, notekis; gʻudda yoki qabarchiqlar bilan qop-langan; gʻoʻdir. Gʻadir-budur qoʻl. sht Mamat bir dam oʻzini yoʻqotib qoʻydi. Yuzidagi xi-jolat jahl bilan almashindi, gʻadir-bu-dur basharasidagi tuklar tikka boʻlib ket-di. S. Anorboyev, Mehr. ◆ Shukurjon toshning yoniga tiz choʻkib, uning quyoshda choʻgʻdek qizi-gan gʻadir-budur sathiga labini bosdi. O. Yoqubov, „Ota izidan“ . Yongʻoqning tanasi qu-choqqa sigʻmas darajada. Gʻadir-budur. Sh. Xolmirzayev, Qil koʻprik.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒАДИР-БУДУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
gʻadir-budur
шершавый, шероховатый; корявый; бугорчатый, бугристый; // выбоина, щербина; ◆ ~ taxta шершавая доска; ◆ ~ qogʻoz шероховатая бумага; ◆ ~ qoʻllar заскорузлые руки.