Kontent qismiga oʻtish

gʻadir-budur

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

gʻa-dir--bu-dur

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Sirti silliq emas, notekis; gʻudda yoki qabarchiqlar bilan qop-langan; gʻoʻdir. Gʻadir-budur qoʻl. sht Mamat bir dam oʻzini yoʻqotib qoʻydi. Yuzidagi xi-jolat jahl bilan almashindi, gʻadir-bu-dur basharasidagi tuklar tikka boʻlib ket-di. S. Anorboyev, Mehr. ◆ Shukurjon toshning yoniga tiz choʻkib, uning quyoshda choʻgʻdek qizi-gan gʻadir-budur sathiga labini bosdi. O. Yoqubov, „Ota izidan“ . Yongʻoqning tanasi qu-choqqa sigʻmas darajada. Gʻadir-budur. Sh. Xolmirzayev, Qil koʻprik.


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ҒАДИР-БУДУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

gʻadir-budur
шершавый, шероховатый; корявый; бугорчатый, бугристый; // выбоина, щербина; ◆ ~ taxta шершавая доска; ◆ ~ qogʻoz шероховатая бумага; ◆ ~ qoʻllar заскорузлые руки.