gʻalamis

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-la-mis

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kishilar munosabatiga, uning holatiga raxna soluvchi; gʻiybat, fitna yurituvchi. ◆ Birovning koʻkarganini koʻra olmaydigan gʻalamisga oʻxshaydi. S. Nurov, „Narvon.“ ◆ Biroq Shayx aka bunday gʻalamislardan ustun keldi, u yana qizgʻin ijodiy faoliyatga shoʻngʻib ketdi. "Fan vaturmush". ◆ Biroq.. respublikamizda ham, uning tashqarisida ham xalqimizni kamsituvchi, hatto, oʻzbeklar ishi, deb ayyuhannos soluvchi gʻalamislar ham uchrab qoldi. "Mushtum".

Antonimlari

ҒАЛАМИС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻalamis
1 каверзник;
2 кляузник;
3 смутьян, интриган; подстрекатель.