gʻalvirak
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻal-vi-rak
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Gʻalvirga oʻxshash teshik-teshik (q. gʻalvir, gʻalvir qilmoq). ◆ Kon qidi-rib, ayamadim jon. Yer qatini gʻalvirak qil-dim. Yu. Shomansur . ◆ Marvarid tomchilar ti-nimsiz oqib, Xarsangni gʻalvirak qilganin koʻrdim. Shuhrat .
2 Poʻchogʻi yupqa, chaqish oson, boʻsh; kat-tik emas (bodom, yongʻoq haqida). ◆ Gʻalvirak bodom, sht [Ummatali] Tajriba uchun oʻzi turgan xonada tuvakda yongʻoq oʻstirdi. Us-tirganda ham, koʻchatdan emas, xuddi gʻalvi-rak yongʻoqning oʻzginasidan undirdi. Shuxrat, „Jannat qidirganlar“ . ◆ Gʻalvirakning oʻzi xu-nuk, lekin magʻzi soz boʻlur, Pistaning ham qattigʻidan ochiq ogʻzi soz boʻlur. Shukrullo .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒАЛВИРАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.