gʻaroyib
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻa-ro-yib
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]a. 1_l1 us. — qiziq narsalar, kamyob narsalar
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Juda kam uchraydigan, juda boshqacha, gʻalati. ◆ Gʻaroyib mashina, n ◆ Nazar Alimatga xuddi ajoyibxonadagi gʻaroyib narsani tomosha qilayotgandek bo-qardi. E. Usmonov, „Yolqin“ . ◆ Bu koʻchalar shunday sirli va gʻaroyibki, asti qoʻyaverasiz. S. Akbariy, „Sevgi bilan tirilgan yurak“ . ◆ ..yangi jurnalni varaqlab oʻtirib.. gʻaroyib suratga koʻzim tushdi. M. M . Doʻst, Lolazor.
2 ayn. ajoyib 1. ◆ Xatdagi gaplar birmun-cha gʻaroyib boʻlishi barobarinda, uning te-gishAi kishiga yetishi juda zarur edi. A. Mu-qimov, „Tark etma nazokatni“ . ◆ Bugungi koʻp-kari gʻaroyib boʻldi-da. Sh. Ashurova, „Yanga“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒАРОЙИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Sifat
[tahrirlash]gʻaroyib
Ruscha ru
gʻaroyib
1 диковинный, редкостный;
2 удивительный, странный.