Kontent qismiga oʻtish

gʻashlik

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

gʻashlik I

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

gʻash-lik

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Ruhiyatdagi dilgir, gʻash ho-lat; noxush, dilgir tuygʻu, taʼbi xiralik. ◆ Kundoshlik — koʻngil gʻashlik. Maqol . m ◆ Bashirjonning dshshga gʻashlik oraladi. Askar Bakirovichning ovozidan kayfiyati yaxshi emasligi sezilib turardi. N. Aminov, „Qahqaha“ . Nega, mening dilim, titraysan nechun, Nechun yuragimni tirnaysan, gʻaisshk? A. Oripov, Yillar armoni.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

gʻashlik II

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

gʻash-lik

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Gʻishgʻisha, xarxasha, in-jikdik. ◆ Ertalab Anzirat xola kiyinti-rayotganida, bolaning gʻashlik kilib yigʻlayot-ganini, onasini yoʻklaganini koʻrib, koʻngli buzilib ketdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chi-rokdari“ . Olib ketdim bari bir aiida'6◆ , Qil-sahamki gʻashlik, ayyorlik. Sh. Rahmon, „Yurak qirralari“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

gʻashlik III

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

gʻash-lik

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Gʻayirlik, dushmanlik. Siz^yurga mening gʻaimigim yoʻk, ammo hava-sim keladi. Mirmuhsin, Meʼmor.


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ҒАШЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

gʻashlik
1 смутное беспокойство, встревоженность; мрачное (жёлчное) настроение; хандра; ◆ birovning koʻngliga ~ solmoq вызывать у кого-либо смутное беспокойство, расстраивать кого-либо; uning yuragiga (или koʻngliga) ◆ ~ tushdi смутное беспокойство охватило его, на него напала хандра;
2 ревность; зависть; ◆ ~ qilmoq ревновать, завидовать.