gʻazabli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻa-zab-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Gʻazabga toʻlgan, gʻazab ifo-dalovchi. ◆ Mingboshi darhol yetib keldi-da, aʼyonlar oldida toʻxtab, hokimning gʻazabli yuziga termildi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Navoiy gʻamgin va gʻazabli podshohga dadil qarab, hol-ahvol soʻradi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Soʻng eshikka gʻazabli nazar tashladi-da, zinapoya-ga qarab intildi. P. Kodirov, „Uch ildiz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒАЗАБЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.