gʻazabli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-zab-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Gʻazabga toʻlgan, gʻazab ifo-dalovchi. ◆ Mingboshi darhol yetib keldi-da, aʼyonlar oldida toʻxtab, hokimning gʻazabli yuziga termildi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Navoiy gʻamgin va gʻazabli podshohga dadil qarab, hol-ahvol soʻradi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Soʻng eshikka gʻazabli nazar tashladi-da, zinapoya-ga qarab intildi. P. Kodirov, „Uch ildiz“ .

Antonimlari

ҒАЗАБЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻazabli
исполненный гнева, гневный, разгневанный, рассерженный, сердитый; возмущённый, негодующий; разъярённый, свирепый; // гневно, сердито, возмущенно, с негодованием, яростно.