gʻidinglamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻi-ding-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s.t. salb. Bemaʼni gaplarni aytmoq; poʻngʻillamoq, doʻngʻilla-moq. ◆ Safar sapchib oʻrnidan turib, ovozi boricha: -Haydasangiz — haydayvering, kol-xozineizga zor emasman, — deb gʻidingladi. H. Tursunqulov, „Hayotim qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒИДИНГЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.