gʻijjakchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻij-jak-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
GʻIJJAKCHI q. gʻijjak
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Gʻijjak chaluvchi sozanda. ◆ Faqat gʻijjakchigina kamon tortar, chil-dirmachi har zamonda bir "taq" etib chertib qoʻyar, karnaychi esa bir chetda mudrab oʻtirar edi. S. Ahmad, „Muzikali voqea“ . ◆ Eshonxon dahlizda ichirib-yedirib mehmon qilgan bir guruh tanburchi, gʻijjakchi sozandalarini boshlab kirdi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒИЖЖАКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.