gʻirt

Oʻzbekcha (uz)

gʻirt I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻirt

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Belgining kuchli darajasini qayd etadi, kuchaytiruv bildiradi (odatda salbiy belgilarga nisbatan qoʻllanadi). ◆ Gʻirt ahmoq. Gʻirt savodsiz. Gʻirt mast. Gʻirt nodon. Gʻirt xom. a ◆ Bittasi Avval-bek boʻlsa, u — gʻirt piyonista.. M. M . Doʻst, Lolazor. ◆ Gʻirt omiman, bizga oʻqish qayda.. Oybek, „Nur qidirib“ .

2 Otlar bilan va ayrim darajalan-maydigan soʻzlar bilan qoʻllanib, shu soʻz anglatgan narsa, holatning shaxs yoki pred-metga toʻlaligicha, butunlay daxldorligi, oidligi maʼnosini bildiradi; butunlay, turgan-bitgani. ◆ Gʻirt tuhmat. Gʻirt ras-miyatchilik. m ◆ Isiriq tutatishni xuro-fot deyishning oʻzi gʻirt xurofot ekan. "Fan va turmush" . ◆ Xafa boʻlmang-u, pochcha, ammo gʻirt afandi ekansiz. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Ilgari bu joylar gʻirt toʻqayzor, odam yoʻq edi. "Uzbekistan quriqlari" . ◆ Umid uchinchi sinfga oʻtganida, adasi ham toʻsat-dan oʻlib qoldi.. u gʻirt yetim boʻlib qoldi. Mirmuhsin, „Umid“ .

gʻirt II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻirt

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taqls. Kesish, uzish yoki ish-qalanishdan hosil boʻladigan keskin to-vushni bildiradi. ◆ Eshik gʻirt etib ochildi.

Antonimlari

ҒИРТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻirt I:
◆ ~ ahmoq круглый дурак, набитый дурак; ◆ ~ yolgʻon явная ложь; чистый вздор; наглая (чистейшая) ложь; ◆ ~ mast вдребезги пьян, мертвецки пьян; ◆ ~ savodsiz совершенно (абсолютно) безграмотный; ◆ ~ tentak глупый, как пробка; ◆ ~ xom совершенно неспелый.

gʻirt II
звукоподражание скрипу, хрусту, визгу; ◆ ~ etmay молча, не произнося ни слова; ◆ unga har qancha gapirsam ham, ~ etmadi сколько я ему ни говорил, он не произнёс ни слова.