gʻiz
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻiz
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]taql. s. (asosan takror holda qoʻl-lanadi) 1 Juda tez yoʻnalishdagi, uchayotgan narsaning tovushini bildiradi. ◆ Havoda ketma-ket oʻqlar tz-gʻiz uchar edi. M. Mu-hamedov, „Qaqramon izidan“ .
2 Tez, gʻizillab. ◆ Oʻshandan oʻtsang, toʻgʻri yoʻl ketadi, shagʻal toʻkilgan. Gʻiz-gʻiz mashina oʻtib turadi. H. Nazir, „Bir tup gʻoʻza“ .
- Gʻiz etib 1) tez, gʻiz etgan ovoz chiqarib, vizillab. ◆ Oʻq boshim ustidan gʻizetiboʻtdi; 2) tezlik bilan, „bir zumda“ . ◆ ..shaharga tush-gisi kelsa, bir soat avtobus kutmay, gʻiz etib borib kelaveradi. A. Koʻchimov, Halqa.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.