gʻiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻiz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. (asosan takror holda qoʻl-lanadi) 1 Juda tez yoʻnalishdagi, uchayotgan narsaning tovushini bildiradi. ◆ Havoda ketma-ket oʻqlar tz-gʻiz uchar edi. M. Mu-hamedov, „Qaqramon izidan“ .
2 Tez, gʻizillab. ◆ Oʻshandan oʻtsang, toʻgʻri yoʻl ketadi, shagʻal toʻkilgan. Gʻiz-gʻiz mashina oʻtib turadi. H. Nazir, „Bir tup gʻoʻza“ .
- Gʻiz etib 1) tez, gʻiz etgan ovoz chiqarib, vizillab. ◆ Oʻq boshim ustidan gʻizetiboʻtdi; 2) tezlik bilan, „bir zumda“ . ◆ ..shaharga tush-gisi kelsa, bir soat avtobus kutmay, gʻiz etib borib kelaveradi. A. Koʻchimov, Halqa.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.