gʻoʻldiramoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻoʻl-di-ra-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ayn. gʻulduramoq. ◆ -Oʻtgan gapga salavot, uka, — dedi polvon, xuddi xumga tushgan ariday gʻoʻldirab. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ . Qulmuhammad
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ Baʼzida gʻoʻldirab bosinqirar, uygʻonib ketib, tangri-ga yolvorib, najot tilardi. Mirmuhsin, „Choʻri“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒЎЛДИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.