gʻoʻra
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻoʻ-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
GʻOʻRA Bu sifat ПРСda [ġure] shaklida (360), ТжРСda goʻra shaklida (481) keltirilgan; oʻzbek tiliga tojik tilidagi shakli olingan; 'pishib yetilmagan' maʼnosini anglatadi; oʻrik, uzum kabi mevalarning hosiliga nisbatan ishlatiladi (OʻTIL, II, 668). OʻTILda goʻr sifati keltirilgan, lekin bunday sifat ПРСda, ТжРСda aks ettirilmagan; shunga qaramay goʻra oti goʻr sifatiga -a koʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan deyish toʻgʻri.
<a name="bookmark20"></a>H
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — pishmagan, xom uzum
yoki boshqa meva] 1 Oʻrikning pishib yetilma-gan mevasi, dovuchcha. ◆ Bahor edi. Oʻriklar gulini toʻkkan, gʻoʻralar qinidan chiqib, yesa ogʻiz maza topadigan boʻlib qolgan. Oydin, „Sadagʻang boʻlay, komandir“ . ◆ Toshxoʻja qayoq-qa ketayotganini ham unutdi shekilli, shoʻxligi tutib, shoxlari devordan oshib yot-gan oʻrikdan bir hovuch gʻoʻra sidirib, ogʻziga soldi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Suvonjon ogʻzidagi gʻoʻrani u lunjidan bu lunjiga oʻtkazarkan, hayron qoldi. Yongʻoqda oʻrik bitmaydi-ku? S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
2 Umuman, pishib yetilmagan meva, gʻoʻr meva. ◆ Olcha gʻoʻrasi, Sabr qilsang, gʻoʻradan hal-vo bitar. Maqol . ◆ yat Tok gullab boʻlganidan keyin, gullar gʻoʻraga aylanganda oʻtkazila-digan ikkinchi xomtokni esa gʻoʻra xomtok deyshadi. M. Sobirov, „Xomtok“ .
3 koʻchma ayn. gʻoʻr 3. ◆ Qutulish tadbirini izlab turganda, gʻoʻra qiz yangi taʼna, yangi oʻpka bilan yigit yuragini tirnardi. M. Is-moiliy, „Fargʻonat“ . o. ◆ Nurmat hali pishmagan — gʻoʻra, Yetgani yoʻq hali tobiga. D. Fayziy .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒЎРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.