gʻoʻrasha
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻoʻ-ra-sha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Yaxshi ishlov berilmagan, mayin holga kelmagan, dagʻal (tuproq, loy haqida). ◆ Gʻoʻrasha loy. n ◆ -Chigitni quyoshda qizitib eksak, tuproq gʻoʻrasha boʻlmasa bas, — dedi soʻzini maʼqullatib Xadichaxon. N. Safarov, Xadicha Axrorova. ◆ Yerlarimiz ke-chagina gʻumay, tikan, yantoq bosib yotgan qaqir, gʻoʻrasha yerlar edi. M. Ismoiliy, „Ikki qiz hikoyasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒЎРАША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻoʻrasha
грубый; недостаточно размешанный; ◆ ~ loy недостаточно размешанная глина.