gʻoʻzapoʻchoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻoʻ-za-poʻ-choq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Paxtasi sugʻurib olingan boʻsh koʻsak; qovochoq. ◆ Gʻozi gʻoʻzapoʻchoq uyumi-dan oshib tushib, Umaralining oldiga keldi. I. Rahim, „Hayot buloqlari“ .
- Gʻoʻzapoʻchoq roʻmol Gʻoʻza poʻchogʻi shaklida qavariq naqsh solib toʻqilgan ipak roʻmol. U ◆ ariqda naridan-beri qoʻllarini yuvdi-da.. tokchaga taxlab qoʻygan gʻoʻzapoʻchoq roʻmolini olib chiqdi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒЎЗАПЎЧОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻoʻzapoʻchoq
пустая коробочка хлопчатника; ◆
- ~ roʻmol вязаный шёлковый платок с выпуклым узором.