gʻovur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻo-vur

Etimologiyasi

Turli tartibsiz ovozlar, shov-qin-suron: gʻovgʻa. ◆ Yigʻilganlar orasida gʻo-vur boshlandi. shsh Erkak kishining asabiy tovushi xotinnikiga qoʻshildi; gʻovur koʻta-rildi. Shuhrat, „Jannat qidirganlar“ . Ah-madjonning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Koʻzi oldiga goh Nusrat, goh Zulfiya, goh Latofat kelib, unga allanar-salar deyayotganday boʻlar, ularga odamlar gʻovuri qoʻshilib, katta chayqov bozorida yurganday boshi gʻuvullab ketdi. S. Karomatov, „Hijron“ . ◆ Zoriy irgʻib turib, yer tepin-di, gʻovurda uning gʻoʻldiragani eshitilmadi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ҒОВУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻovur
гомон, гвалт, шум, гам, галдёж; ◆ ~ koʻtarmoq поднимать шум, крик; ◆ shu payt koʻchada ~ koʻtarildi в этот момент на улице поднялся шум.