gʻudur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-dur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. jl±. —"gʻadir" s. ning koʻpl.] Sirt yoki tashqi tomoniga turli narsa-(lar) boʻrtib chiqqan, gʻadir-budur, notekis. ◆ -[Sultonning] Gʻudur, qoʻpol qoʻli juda ogʻir ekan — yelkamni bosib tushdi, lekin boʻsh kelmadim, tikka turaverdim, — dedi Ahmad. A. Muxtor, Davr mening takdirimda. ◆ Oʻrni-dan sakrab turib, qoziqqa osigʻliq gʻudur sochiqni oldi. A. Xoliqov, „Chipqon“ . ◆ Qiz oʻng qoʻlini stolga qoʻyib oʻtirgan edi. Bu qoʻl-ning har tomiri, har gʻuduri Elchibekning koʻnglida yod. A. Muxtor, „Tugʻilish“ .

Antonimlari

ҒУДУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻudur
бугорчатый, бугристый, шероховатый, заскорузлый; ◆ ~ qoʻllar заскорузлые руки;
2 грубый, шероховатый; ◆ ~ movut грубое сукно;
3 шероховатость, бугор, бугры; ◆ ~ini tekislamoq загладить шероховатости.